در اقدامی کم‌سابقه، روسیه از طریق شرکت‌های دولتی «روستک» و «سوخو» پیشنهاد همکاری گسترده‌ای را به نیروی هوایی هند ارائه داده که شامل انتقال کامل فناوری تولید جنگنده نسل پنجم Su-57E و همچنین تحویل مستقیم ۱۱۷ فروند جنگنده Su-35M می‌شود.
ساخت بومی جنگنده Su-57E با انتقال فناوری پیشرفته
به گزارش «دیفنس بلاگ»، نسخه صادراتی Su-57 موسوم به Su-57E، با امکان دسترسی هند به کد منبع و ظرفیت بومی‌سازی ۴۰ تا ۶۰ درصدی پیشنهاد شده است. این طرح، ضمن همخوانی کامل با سیاست‌های «ساخت هند» و «خودکفایی دفاعی»، به این کشور اجازه می‌دهد تا تسلیحات داخلی مانند موشک‌های آسترا، رادارهای AESA و سامانه‌های پنهان‌کار را به این پلتفرم اضافه کند.
طبق مفاد پیشنهادی، نخستین تحویل بین ۲۰ تا ۳۰ فروند از این جنگنده ظرف سه تا چهار سال آینده انجام خواهد شد و در مرحله دوم، بین ۷۰ تا ۱۰۰ فروند دیگر نیز تا اوایل دهه ۲۰۳۰ به نیروی هوایی هند واگذار می‌شود.
Su-35M؛ راهکار کوتاه‌مدت برای تقویت سریع ناوگان هند
در کنار این برنامه بلندمدت، روسیه جنگنده نسل ۴.۵ Su-35M را نیز به عنوان گزینه‌ای سریع برای پر کردن خلا اسکادران‌های نیروی هوایی هند پیشنهاد داده است. این جنگنده دارای ۷۰ تا ۸۰ درصد اشتراک قطعه با Su-30MKI است که هم‌اکنون در اختیار هند قرار دارد و این امر فرآیند آموزش و نگهداری را تسهیل می‌کند.
روستک با اشاره به افزایش تولید Su-35M در پی جنگ اوکراین، اعلام کرده که امکان تحویل ۳۶ تا ۴۰ فروند از این جنگنده طی دو تا سه سال آینده وجود دارد. این جنگنده‌ها می‌توانند به‌ویژه در مناطق مرتفع مانند هیمالیا با حمل موشک‌های R-37M و K-77M کارایی قابل توجهی داشته باشند.
تمرکز بر انتقال فناوری و پشتیبانی صنعتی
بر پایه این پیشنهاد، مونتاژ Su-57E در تأسیسات شرکت HAL در شهر ناشیک صورت می‌گیرد؛ جایی که پیش‌تر بیش از ۲۲۰ فروند Su-30MKI تولید شده‌اند. روسیه اعلام کرده است این همکاری می‌تواند به توسعه پروژه جنگنده بومی AMCA هند نیز کمک کند.
از سوی دیگر، هند علاقه‌مندی خود را به موتور ایزدلیه ۱۷۷S نشان داده است؛ موتوری پیشرفته با نازل‌های دندانه‌دار برای کاهش بازتاب راداری و حرارتی و نسبت رانش به وزن بالا. هرچند این پیشرانه هنوز پرواز آزمایشی نداشته، اما روسیه اعلام کرده تعهدات صادراتی می‌تواند روند توسعه آن را تسریع کند.
تردیدهای راهبردی در برابر مزایای اقتصادی
در حالی که قیمت هر فروند Su-35M بین ۶۵ تا ۸۰ میلیون دلار تخمین زده می‌شود—ارزان‌تر از رافال و F-35—برخی کارشناسان نسبت به مزایای واقعی این معامله تردید دارند. از جمله دغدغه‌ها می‌توان به خطر تحریم‌های CAATSA آمریکا، عملکرد نامطمئن پنهان‌کاری Su-57E و تجربه‌های گذشته هند در دریافت قطعات یدکی Su-30MKI اشاره کرد.
گزارش‌هایی از اختلال ۴۰ درصدی در آمادگی عملیاتی ناوگان Su-30MKI هند در سال‌های گذشته، نگرانی‌هایی را درباره قابلیت اطمینان زنجیره تأمین روسیه برانگیخته است.
با این حال، روسیه تأکید دارد که هند با تکیه بر تجربه ساخت ۹۲۰ موتور AL-31FP، می‌تواند همزمان با دریافت جنگنده‌های جدید، برنامه ارتقاء ناوگان فعلی خود به نسخه «سوپر-۳۰» را نیز اجرایی کند و عمر عملیاتی آن‌ها را تا سال ۲۰۵۵ افزایش دهد. این ترکیب می‌تواند ظرفیت رزمی نیروی هوایی هند را در سطوح مختلف تقویت کند.